Kıtlık
İnsanların günlük yaşantılarını sürdürebilmek için harcadıkları çabanın temel nedeni, onların kıtlık gerçeği ile karşı karşıya kalmalarıdır.
İnsanların ihtiyaçlarını karşılayabilecek kaynakların kıt olması, herkesi kıtlıkla mücadeleye yöneltmekte, yani ihtiyaçlarını daha iyi tatmin edebilmek amacıyla harcama yapmak zorunda bırakmaktadır. İnsanlığın ekonomik alandaki çabalarının tümü kıtlığın baskısını azaltmaya yöneliktir. Bu yönüyle ele alındığı zaman, ekonomik faaliyetleri kıtlığa karşı açılmış sistemli bir savaş olarak nitelemek mümkündür.
Ancak burada kastedilen kıtlık bir malın piyasadan kalkması ya da bulunmasının imkânsızlaşması demek değildir. Aynı şekilde bir çiftçi için kıtlık da üretimin kıt olması ya da hiç olmaması anlamını taşır.
Kısaca bir malın bulunmaması veya eskisine göre çok daha az miktarda bulunabilmesi halk dilinde kıtlık olarak tanımlanırken ekonomistler kıtlığı bulunabilen, fakat insanların bütün ihtiyaçlarını karşılayabilecek kadar bol olmayan her mal için kullanırlar.
İnsanların ihtiyaçlarını karşılama niteliğine sahip mal ve hizmetlerin toplamı yeterli olmaktan çok uzaktır. Kaynaklar ile ihtiyaçlar arasındaki bu dengesizlik, yani kaynakların kıtlık derecesi, hiç şüphesiz, az gelişmiş ülkelerde daha açık ve daha belirlidir.
Ancak bu durum bütün dünya ülkeleri için aynıdır. En bol üretim yapılan ülkelerde bile bir yılda elde edilen mal ve hizmetlerin toplamı, halkın ve devletin bütün ihtiyaçlarını tam olarak karşılayacak düzeyin çok altında kalmaktadır.
Kıt Kaynaklar
İnsanlar kıt kaynaklarla sınırsız ihtiyaçlar arasındaki uçurumu azaltmak ve kıtlığa meydan okuyabilmek için sürekli çaba harcamak zorundadırlar. Örneğin kıt kaynakların tamamen yok olmasına engel olmak, bunlardan azami derecede fayda sağlamak çabalardan bazılarıdır. İşte, kıt kaynakların yönetiminde geçerli kuralların araştırılması ve insanların kıtlığa karşı mücadeledeki çabalarında geçerli ilke ve koşulların saptanması, ekonomi biliminin doğmasına yol açmıştır.
Kaynakların sınırlı, insan ihtiyaçlarının sınırsız olması ve kıt kaynakları farklı amaçlarla kullanma imkânının var olması tercih yapma zorunluluğunu ortaya çıkarmaktadır.
Kıt kaynakları kullanırken bir ihtiyacı geriye itip önce başka bir ihtiyacı karşılamaya karar vermek veya bir grup insanı ihmal edip bir diğer grubun arzularını öne almak, bu kıt kaynakların alternatif kullanılma yerleri arasında bir seçim yapmak yani bir tercih kararı almak demektir.
İşte, bu tür tercih kararlarının yapıldığı her yerde mutlaka ekonomik bir sorun vardır ve bu kararların etkilerini inceleyen, onları sistemli ve tutarlı bir şekilde açıklamaya çalışan bir ekonomi ilmine ihtiyaç vardır.
